โครงการถอดรหัสพันธุกรรมมนุษย์ (The Human Genome Project)

                  เกิดขึ้นในปี พ.ศ.2533 โดยเป็นความร่วมมือวิจัยระหว่างรัฐบาลสหรัฐฯ สหราชอาณาจักร ฝรั่งเศส เยอรมนี ญี่ปุ่นและจีน นำโดยสถาบันวิจัยรหัสพันธุกรรมมนุษย์แห่งชาติ (National Human Genome Research Institute: NGHRI) ของสหรัฐฯ มีภารกิจในการศึกษารหัสพันธุกรรมของมนุษย์เพื่อถอดรหัสการจัดเรียงตัวของ DNA เพื่อทำแผนที่ยีนทั้งหมดในโครโมโซม ในเดือนเมษายน พ.ศ.2546 โครงการประสบความสำเร็จ ผลจากการศึกษาทำให้ทราบว่าในมนุษย์มีหน่วยพันธุกรรม 3 พันล้านตัว ซึ่งช่วยให้แพทย์และนักวิทยาศาสตร์เข้าใจการทำงานของร่างกายอย่างลึกซึ้งที่สุดในประวัติศาสตร์
การถอดรหัสยีนและทำแผนที่ยีน (Human Genome & Gene Mapping) จะทำให้เราทราบถึงความลับของกลไกแห่งความเป็นมนุษย์ทั้งทางกายภาพและพฤติกรรม รวมทั้งการเจ็บไข้ได้ป่วยและความผิดปกติทางพันธุกรรมตั้งแต่ก่อนการปฏิสนธิ เช่น รู้ว่าเด็กคนใดเกิดมาแล้วจะมีพฤติกรรมอย่างไร จะเป็นคนเก่งกาจแค่ไหน รวมทั้งจะเป็นโรคอะไร และจะมีอายุมากน้อยเพียงใด จุดมุ่งหมายสำคัญของโครงการนี้ก็เพื่อป้องกันสิ่งที่ไม่พึงประสงค์ หรือเป็นอุปสรรคต่อคุณภาพชีวิตของมนุษย์ที่มีสาเหตุมาจากกรรมพันธุ์หรือความผิดปกติของยีนได้ล่วงหน้า เช่น โรคโลหิตเป็นพิษ โรคอัลไซเมอร์ โรคแก่เกินวัย เป็นต้น ซึ่งการค้นพบดังกล่าวย่อมก่อให้เกิดผลดีในแง่การป้องกัน แต่ในขณะเดียวกันก็อาจส่งผลต่อจิตใจผู้ที่เกี่ยวข้องกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต เช่น กรณีที่หญิงบางคนได้ทราบล่วงหน้าว่าลูกในท้องที่จะเกิดออกมาจะมีพฤติกรรมเลวร้าย จะมีชีวิตอยู่ได้ไม่กี่ขวบ เป็นต้น
ปัจจุบัน แผนที่พันธุกรรมได้ก่อให้เกิดประโยชน์แก่แวดวงวิทยาศาสตร์อย่างน้อย 3 ประการคือ

• ทำให้แพทย์สามารถนำข้อมูลพันธุกรรมไปใช้ในการทดสอบทางพันธุกรรมแก่คนไข้ ซึ่งหากทราบว่าคนไข้มีความโน้มเอียงที่จะเกิดโรคทางพันธุกรรม แพทย์ก็จะสามารถหาทางป้องกันหรือบำบัดรักษาคนไข้ล่วงหน้าได้
• ทำให้การวินิจฉัยหรือทำนายโรคมีความน่าเชื่อถือยิ่งขึ้น ซึ่งเมื่อแพทย์สามารถทำนายความรุนแรงของโรคโดยศึกษาจากลายพิมพ์ทางพันธุกรรม (genetic fingerprint) แล้วก็จะทำให้สามารถวิเคราะห์ถึงผลดีและผลเสียของวิธีการบำบัดรักษาด้วยวิธีการต่างๆ กันได้ อันจะทำให้ทั้งแพทย์และผู้ป่วยสามารถลดความเสี่ยงจากการบำบัดรักษาที่อาจมีผลข้างเคียงได้
• ช่วยให้มีการพัฒนาวิธีการบำบัดรักษาในระดับโมเลกุล กล่าวคือเมื่อสามารถทราบว่ายีนใดเป็นสาเหตุของโรคพันธุกรรมแล้ว ก็จะทำให้ทราบสาเหตุของโรคนั้นแล้วพัฒนาวิธีบำบัดรักษาที่สาเหตุของโรค เช่น ควบคุมมิให้ยีนดังกล่าวแสดงออก หรือเปลี่ยนแปลงยีนที่ทำหน้าที่บกพร่องด้วยการทำยีนใหม่เข้าไปทดแทน

ในขณะนี้มีการค้นพบยีนใหม่ๆ ของมนุษย์อยู่ตลอดเวลา ตัวอย่างเช่น ยีนที่ควบคุมการสร้างภูมิคุ้มกันโรค ยีนควบคุมความอ้วน ยีนควบคุมการชัก ยีนที่เป็นสาเหตุของโรคพาร์คินสัน และแม้แต่ยีนที่ส่งผลให้เซลล์จบชีวิตของตนเองลง เป็นต้น ซึ่งเป็นที่คาดหวังว่า 20 ปีข้างหน้าจะเป็นยุคใหม่ของการแพทย์ที่เราเข้าใจกลไกการดำรงชีวิตของเราเอง กลไกของการชราภาพ และการเกิดโรคต่างๆ จนสามารถคิดค้นยาและวิธีการที่จะทำให้ชีวิตยืนยาวขึ้น สุขภาพแข็งแรงขึ้น และคุณภาพชีวิตดีขึ้น
โครงการถอดรหัสพันธุกรรมจุลินทรีย์ (Microbial Genome Project)
ในปี ค.ศ.1994 (พ.ศ.2537) Department of Energy ของสหรัฐอเมริกาได้เริ่มโครงการถอดรหัสพันธุกรรมจุลินทรีย์ (Microbial Genome Project หรือ MGP) ขึ้นโดยอาศัยเทคโนโลยีที่ได้จากโครงการถอดรหัสพันธุกรรมมนุษย์ วัตถุประสงค์ของโครงการคือนำความรู้ที่ได้มาใช้ในการผลิตพลังงาน ใช้ในการรักษาสิ่งแวดล้อม ลดขยะพิษ และใช้ในอุตสาหกรรม
บนโลกของเรามีจุลินทรีย์อยู่มากมาย แต่มนุษย์มีความรู้เกี่ยวกับโลกของจุลินทรีย์เพียงเล็กน้อยเท่านั้น เนื่องจากไม่ทราบว่ามีจุลินทรีย์ทั้งหมดกี่ชนิด แต่ละชนิดมีธรรมชาติเป็นอย่างไร ประมาณการกันว่ามนุษย์รู้จักจุลินทรีย์เพียง 0.01% เท่านั้น
โครงการถอดรหัสพันธุกรรมจุลินทรีย์จะช่วยให้มีความเข้าใจจุลินทรีย์อย่างลึกซึ้งเพียงพอที่จะนำมาพัฒนางานหลายด้าน เช่น ด้านแหล่งพลังงานชีวภาพอย่างการสังเคราะห์แสง เป็นต้น           ด้านกระบวนการผลิตก็สามารถใช้สารเคมีที่ไม่เป็นพิษและเอนไซม์ที่ผลิตโดยจุลินทรีย์มาช่วยให้ต้นทุนต่ำและประสิทธิภาพสูง เอนไซม์จากจุลินทรีย์ที่ใช้กันแพร่หลายแล้วในปัจจุบัน ได้แก่ เอนไซม์ที่ใช้ฟอกเยื่อกระดาษ ฟอกผ้ายีนส์ ล้างคราบลิปสติกจากเครื่องแก้ว ย่อยแป้งในโรงงานเบียร์ และตกตะกอนโปรตีนในการผลิตชีส ด้านการแพทย์ก็มีความคาดหวังว่าลำดับดีเอ็นเอของจุลินทรีย์อาจจะช่วยให้พบยีนมนุษย์ใหม่ ๆ และพบกลไกการทำให้เกิดโรคของเชื้อโรค ในด้านสิ่งแวดล้อม คาดว่าจะสามารถพัฒนาระบบการผลิตทางชีวภาพที่เป็นเทคโนโลยีสะอาด (clean technology) ได้ เหนือสิ่งอื่นใดทางเทคโนโลยีคือ แนวความคิดที่จะสร้างหรือพัฒนาสิ่งมีชีวิตขึ้นเองโดยให้มีลักษณะและคุณสมบัติที่เป็นประโยชน์แต่ใช้ทรัพยากรที่ไม่มีวันหมดหรือขยะเป็นอาหาร


ที่มา  http://www.baanjomyut.com